Piotra na Watykanie (G. Bernini, lata 60. XVII wieku). Inne przykłady kolumnad: Wielka Kolumnada w Palmyrze (zniszczona przez ISIS w 2015 roku), klasycystyczna kolumnada koło Valtic w Czechach, Kolumnada Młyńska w Karlowych Warach (Czechy), Kolumnada Pałacu Woroncowa w Odessie (Ukraina). Wychodząc na plac św Piotra naszym oczom ukazuje się ostatnie dzieło G.L.Berniniego- kolumnada. To one trzymają nas w swych ramionach na placu i wypuszczają poza granice Watykanu na aleję Zgody- viale della Concilliazione. -wielki wpływ na rzeźbę i architekturę -uczynił Rzym centrum stylu barokowego-dynamizm, patos, złożona symbolika np.fontanna Trytona, Ekstaza św.Teresy r-łączył wzruszenie z intelektualizmem --symbol sztuki baroku->kolumnada na placu św.Piotra, Bazylika watykańska "Apollo i Dafne" 1624r Galeria Borghese, Rzym -ukazanie piękna młodzieńczych ciał-ujęcie piękna w ruchu Na Plac Świętego Piotra ( Piazza San Pietro w języku włoskim) jest duża Esplanade, architektura, barok, znajduje się naprzeciwko Bazyliki Świętego Piotra w Watykanie, który był swego rodzaju placu, z fasadą od strony zachodniej. To tutaj gromadzą się tłumy podczas głównych świąt religijnych obchodzonych przez Papieża, takich W audiencji generalnej, która odbyła się na placu św. Piotra 1 sierpnia, uczestniczyły tysiące ministrantów z wielu krajów Europy. Hasłem międzynarodowej pielgrzymki sług ołtarza były słowa: «W kierunku nowego świata». Piotra, prezydent przy grobie Jana Pawła II - Vatican News. Polacy modlili się na placu św. Piotra, prezydent przy grobie Jana Pawła II. 18. rocznica śmierci św. Jana Pawła II zjednoczyła przebywających w Rzymie Polaków. Wczoraj wieczorem z inicjatywy włoskiej Polonii zorganizowane zostało na placu św. Piotra modlitewne czuwanie. AInBg. Opublikowano: 2015-01-30 12:41:45+01:00 · aktualizacja: 2015-01-30 15:10:03+01:00 Dział: Kościół Kościół opublikowano: 2015-01-30 12:41:45+01:00 aktualizacja: 2015-01-30 15:10:03+01:00 Po prysznicach dla bezdomnych pod kolumnadą na placu św. Piotra w Watykanie papież Franciszek i jego jałmużnik abp Konrad Krajewski postanowili podarować im także usługi zakładu fryzjerskiego. Ma on zacząć funkcjonować pod kolumnadą 16 lutego, zaspokajając tym samym ich kolejne potrzeby higieniczne. Chcemy przede wszystkim podkreślić godność osoby. Ktoś, kto nie ma możliwości umycia się jest osobą społecznie odrzucaną. Wszyscy wiemy, że kloszard nie może pojawić się w miejscu publicznym, takim jak bar czy restauracja, by poprosić o skorzystanie z ich usług, bo się mu ich odmówi -wskazał abp Krajewski. Zaznaczył, że wzięcie prysznica czy upranie ubrania nie wystarczą. Trzeba jeszcze mieć w porządku włosy i brodę, również dlatego, aby zapobiegać chorobom. To kolejna usługa, którą bezdomnemu niełatwo jest uzyskać w normalnym zakładzie, bo może wywołać u klientów strach przed zarażeniem się jakąś chorobą, np. świerzbem —zauważył jałmużnik papieski. Dodał, że biorąc pod uwagę, iż bezdomni jeżdżą autobusami i metrem razem z innymi ludźmi, „papieski fryzjer” będzie także służbą wspólnemu dobru miasta. Zakład fryzjerski zostanie oddany do użytku razem z trzema nowymi prysznicami. Pracować w nim będzie grupa fryzjerów wolontariuszy, którzy już się do tego zadania zgłosili, w tym uczniowie ostatniego roku szkoły fryzjerskiej w Rzymie. Strzyżenie odbywać się będzie w poniedziałki, kiedy zakłady fryzjerskie są zamknięte i fryzjerzy mają czas wolny. ann/KAI Publikacja dostępna na stronie: Plac Świętego Piotra Widok z dachu bazyliki św. Piotra Państwo Watykan Miejscowość Watykan Położenie na mapie Watykanu Położenie na mapie Włoch Położenie na mapie Lacjum Położenie na mapie Rzymu 41°54′08,0″N 12°27′23,0″E/41,902222 12,456389 Multimedia w Wikimedia Commons Plac przed przebudową, ok. 1600 Plac świętego Piotra (wł. Piazza San Pietro) – plac znajdujący się przed bazyliką św. Piotra w Watykanie, należący do osi łączącej bazylikę i Via della Conciliazione. Został zaprojektowany w 1656 przez Berniniego jako prostopadły owal, który od strony zachodniej za pośrednictwem części w kształcie trapezu otwiera się na fasadę bazyliki, od strony wschodniej wychodzi na przebitą w latach 30. XX w. Via della Conciliazione. Kolumnada Berniniego[edytuj | edytuj kod] Otacza go portyk Berniniego zbudowany w latach 1656-1667. Olbrzymia, czterorzędowa kolumnada w porządku toskańskim, zwieńczona jest attyką, na której ustawiono posągi 140 świętych. Wśród nich, po lewej stronie, na wysokości fontanny, można znaleźć pomnik św. Jacka Odrowąża, dominikanina. Symbolika kolumnady ma związek z kontrreformacją i można się w niej dopatrywać wyciągniętych rąk Kościoła, pragnących ogarnąć wszystkich. Obelisk[edytuj | edytuj kod] Centralne miejsce placu zajmuje jeden z trzynastu egipskich obelisków w Rzymie. Pierwotnie zdobił cyrk Nerona, gdzie został ustawiony na cześć Juliusza Cezara (dlatego nazywano go potocznie „Julia”)[1]. Wedle tradycji był świadkiem męczeńskiej śmierci św. Piotra i innych chrześcijan. Obelisk pochodzi z XIII w. w latach 37-41 sprowadzono go do Rzymu z polecenia cesarza Kaliguli. Sam obelisk w takiej postaci, jak go przywieziono z Egiptu, ważył 487 ton i miał 25,5 m wysokości. W tym celu zbudowano specjalny, jednomasztowy statek o ładowności 2,5 tys. ton, uznany wówczas za cud techniki. Maszt statku był tak gruby, że czterech ludzi ledwo mogło go objąć. Ładunek umieszczono na pokładzie, zaś by zapewnić statkowi stabilność pod pokład, w charakterze balastu, załadowano 60 tys. korców soczewicy. Przy ustawianiu obelisku w cyrku Nerona pracowało 20 tys. ludzi[1]. „Julia” była jedynym obeliskiem, który nie został zburzony po zdobyciu Rzymu przez Wizygotów w 410 r. W 1586 papież Sykstus V polecił przenieść go na obecne miejsce architektowi Domenico Fontanie[2]. Obelisk opatrzono wtedy inskrypcjami w języku łacińskim: od strony wschodniej: ECCE CRUX DOMINI/FVGITE PARTES ADVERSAE/VICIT LEO DE TRIBV JUDA – Oto krzyż Pana, uciekajcie nieprzyjaciele, zwyciężył lew z plemienia Judy od strony zachodniej: SANTISSIME CRVCI/SIXTUS V PONT MAX/CONSECRAVIT E PRIORE SEDE/ANNVLSVM/ET CAESS AVG TIB/I L ABLATUM/MDLXXXVI – Sykstus V papież, poświęcił Najświętszemu Krzyżowi ten kamień wyrwany ze swojego pierwotnego miejsca posadowienia za panowania cesarzy Augusta i Tyberiusza oraz przeniesiony w roku 1586 drugi napis u dołu: CHRISTVS VINCIT/CHRISTVS REGNAT/CHRISTVS IMPERAT/CHRISTUS AB OMNI MALO PLEBEM SVAM DEFENDAT – Chrystus zwycięża, Chrystus króluje, Chrystus panuje, Chrystus broni lud swój od wszelkiego zła od strony południowej na bazie: SIXTVS V PONT MAX/OBELISCVM VATICANVM/DIS GENTIVM/IMPIO CVLTV DICATVM/AB APOSTOLORVM LIMINA/OPEROSO LABORE/TRANSTVLIT/AN MCLXXXVI PONT II – Sykstus V papież, obelisk watykański pierwotnie poświęcony niegodnemu kultowi bogów pogańskich, przeniósł do grobów apostołów ogromnym nakładem pracy w roku 1586, drugim swojego pontyfikatu od strony północnej na bazie: SIXTUS V PONT MAX/CRVCI INVICTAE/OBELISCVM VATICANVM/AB IMPVRA SVPERSTITONIS/EXPIATUM IVSTIVS/ET FELICIVS CONSECRAVIT/AN MDLXXXVI PONT II – Sykstus V papież, poświęcił godniej i szczęśliwiej Niezwyciężonemu Krzyżowi obelisk watykański oczyszczony z bezbożnych zabobonów w roku 1586, drugim swego pontyfikatu. Wraz z podstawą i krzyżem obelisk mierzy obecnie 39,81 m wysokości. Bernini przy projektowaniu placu wykorzystał go jako punkt wskazujący środek owalu. W roku 1675 zaprojektował otaczającą go fontannę. Fontanny[edytuj | edytuj kod] Na placu symetryczne ustawiono jeszcze dwie fontanny. Jedna z nich, znajdująca się po prawej stronie placu, jest dziełem Maderny, a druga jest jej wierną kopią (dzieło Fontany). Po lewej stronie, pomiędzy bazyliką a kolumnadą znajduje się Spiżowa Brama strzeżona przez Gwardię Szwajcarską. W głębi widoczne są Schody Królewskie – Scala Regia – dzieło Berniniego. Wizerunek Matki Bożej[edytuj | edytuj kod] Osobny artykuł: Mater Ecclesiae. W 1980 podczas spotkania UNIV jeden student spytał Jana Pawła II, czemu na placu brakuje wizerunku Matki Bożej. Papież zgodził się na jego wykonanie. Projekt przedstawili członkowie Opus Dei, wykonał go hiszpański architekt Javier Cotello. 8 grudnia 1981 roku Jan Paweł II poświęcił obraz[3]. Wizerunek znajduje się po prawej stronie od bazyliki św. Piotra. Ważne wydarzenia[edytuj | edytuj kod] Plac był świadkiem wielu uroczystości roku kościelnego, beatyfikacji i kanonizacji, co środę odbywają się audiencje generalne. Na tym placu 13 maja 1981 papież Jan Paweł II został postrzelony przez zamachowca. Największe zgromadzenia na placu: pogrzeb Jana Pawła II – ok. 300 tys. wiernych[4] (pierwsze sektory zajmowały orszaki przedstawicieli rządów państw z całego świata; poza placem zgromadziło się ponad 4 000 000 pielgrzymów, głównie z Polski)[potrzebny przypis]. kanonizacja św. Josemarii Escrivy – ok. 500 tys. wiernych kanonizacja o. Pio – ok. 300 tys. wiernych beatyfikacja Jana Pawła II – ok. 1,5 mln wiernych ogłoszenie wyboru Jorge Mario Bergoglio na papieża – ok. 250 tys. wiernych kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II – ok. 800 tys. wiernych. Panorama placu św. Piotra Zobacz też[edytuj | edytuj kod] Plac św. Marka w Wenecji Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ a b Feldhaus Franz Maria: Maszyny w dziejach ludzkości od czasów najdawniejszych do Odrodzenia, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1958, s. 136. ↑ Władysław Węglarz SDS: Bazylika Świętego Piotra. Przewodnik Szczegółowy. Kraków: Wydawnictwo Salwatoriańskie, 1994, s. 36. ISBN 83-902178-1-3. ↑ Jan Paweł II i Opus Dei: Rozmowa z Biskupem Javierem Echevarríą (cz. 2/3) – Opus Dei, [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-21]. ↑ 2005-04-08: Pogrzeb papieża Jana Pawła II – Wikinews, wolne źródło informacji, [dostęp 2017-11-26].

kolumnada na placu św piotra